Waar gaat het boek over?
De jonge Marie-Laure is blind. Ze woont met haar vader in Parijs naast het natuurhistorisch museum waar hij werkt als curator. Als ze twaalf is bezetten de nazi’s Parijs en vader en dochter vluchten naar het Bretonse Saint-Malo. Ze hebben de grootste en meest waardevolle schat van het museum meegenomen.
In een mijnstadje in Duitsland groeit Werner Pfennig op in een weeshuis samen met zijn jongere zusje Jutta. Werner belandt bij de Hitlerjeugd en wordt vervolgens naar het front gestuurd. Via Rusland komt hij tenslotte in Saint-Malo terecht, waar zijn verhaal en dat van Marie-Laure samenkomen. (Goodreads)
Wat ik er van vind
Je weet tijdens het lezen dat de verhaallijnen bij elkaar komen, maar de manier waarop is gewoon geniaal. Anthony Doerr heeft een prachtige schrijfstijl waardoor je helemaal in het verhaal komt. Helaas heb ik het de afgelopen erg druk gehad, waardoor ik steeds maar een paar hoofdstukken kon lezen. Eigenlijk is het een boek waar je op een regenachtige zondagmiddag even goed voor moet gaan zitten met een hele grote kop thee. Of, nu de zomer er aan komt, op een warme, zonnige middag lekker in de tuin.
Het boek heeft mij aangenaam verrast en kan het dan ook zeker aanraden. De karakters zijn zo goed beschreven dat je je makkelijk in kan leven in de karakters. Naarmate het boek vordert word je steeds nieuwsgieriger hoe het af gaat lopen. Zoals ik al zei is de schrijfstijl van Doerr erg goed, waardoor het boek moeilijk weg te leggen is.
Ik vind het erg lastig om mijn mening te uiten zonder het verhaal te verklappen. Om die reden hou ik me verder stil. het enige wat ik nog kan zeggen is dat je het boek gewoon moet lezen. Deze krijgt van mij dan ook de welverdiende 5 sterren!