Allereerst zal ik vooropstellen dat meneer Martin niet bang is om zijn karakters op gruwelijke wijze tot een einde te brengen. Het maakt hem overigens ook geen bal uit of die karakters nou hoofdpersonen zijn of niet. Het boeit hem geen fuck. Dat is duidelijk. Op een gegeven moment dacht ik echt even: "Blijft er nog wat over?"
Op zich maakt dat het boek juist goed. Het typische eind goed al goed verhaal gaat op den duur natuurlijk ook vervelen.
Toen ik begon met lezen, moest ik echt even in het verhaal komen. Het vorige boek had ik ruim een half jaar geleden gelezen en met al die verschillende karakters leest het soms erg stug. Het is dan ook geen boek dat je er even snel bij pakt. Net als bij LOTR moet je er echt even voor zitten. Ik lees deze boeken dan ook graag in het Nederlands. Je moet het jezelf niet moeilijker maken dan dat het al is. Ik moet wel zeggen dat Martin een veel snellere en modernere schrijfstijl heeft dan Tolkien waardoor de boeken een stuk relaxter zijn om te lezen. Toen ik eenmaal in het verhaal zat was het makkelijk lezen en was ik binnen no-time 100 pagina's verder in het verhaal.
Daarnaast zijn er in dit boek zoveel plot-twists te vinden dat het boek wegleggen bijna geen optie meer was. Geniaal geschreven en ik denk dat ik ook voor de niet fantasy-liefhebber een boek is dat je MOET lezen.
Een storm van zwaarden, deel twee bloed en goud krijgt van mij, hoe kan het ook anders, vijf sterren. En het zal dan ook niet lang duren voordat boek vier aan bod komt!